O medio ambiente é todo aquilo que nos rodea e que debemos coidar(árbores, prantas, ríos, mares...)
*Constituíntes do medio ambiente:
-A atmosfera, que protexe á Terra do exceso de radiación ultravioleta e permite a existencia de vida é unha mestura gasosa de nitróxeno, osíxeno, hidróxeno, dióxido de carbono, vapor de auga, outros elementos e compostos, e partículas de po. É quentada polo Sol e a enerxía radiante da Terra, a atmosfera circula en torno ao planeta e modifica as diferenzas térmicas.
-A auga, un 97% atópase nos océanos, un 2% é xeo e o 1% restante é a auga doce dos ríos, os lagos, as augas subterráneas e a humidade atmosférica e do chan.
-O chan é o delgado manto de materia que sustenta a vida terrestre. É produto da interacción do clima e do substrato rochoso ou roca nai, como as morrenas glaciares e as rocas sedimentarias, e da vexetación. De todos eles dependen os organismos vivos, incluíndo os seres humanos. As plantas sérvense da auga, do dióxido de carbono e da luz solar para converter materias primas en carbohidratos por medio da fotosíntesis; a vida animal, á súa vez, depende das plantas nunha secuencia de vínculos interconectados coñecida como rede trófica.
Durante a súa longa historia, a Terra cambiou lentamente.
Sufríu a deriva continental (resultado da tectónica de placas) que separou as masas continentais, os océanos invadiron terra firme e retiráronse dela, e alzáronse e erosionaron montañas, depositando sedimentos ao longo das costas . Os climas caldeáronse e arrefriaron, e apareceron e desapareceron formas de vida ao cambiar o medio ambiente. O máis recente dos acontecementos ambientais importantes na historia da Terra produciuse no cuaternario, durante o pleistoceno (entre 1,64 millóns e 10.000 anos atrás), chamado tamén período glacial.
O clima subtropical desapareceu e cambiou a face do hemisferio norte. Grandes capas de xeo avanzaron e retiráronse catro veces en América do Norte e tres en Europa, facendo oscilar o clima de frío a tépedo, influíndo na vida vexetal e animal e, en última instancia, dando lugar ao clima que hoxe coñecemos.
*Problemas medioambientais:
-Dióxido de carbono
Un dos impactos que o uso de combustibles fósiles produciu sobre o medio ambiente terrestre foi o aumento da concentración de dióxido de carbono (CO2) na atmosfera. Pode provocar un aumento da temperatura da Terra a través do proceso coñecido como efecto invernadoiro.
Un quecemento global significativo da atmosfera tería graves efectos sobre o medio ambiente. Aceleraría a fusión dos casquetes polares, faría subir o nivel dos mares, cambiaría o clima rexional e globalmente, alteraría a vexetación natural e afectaría as colleitas. Estes cambios, á súa vez, terían un enorme impacto sobre a civilización humana. No século XX a temperatura media do planeta aumentou 0,6 ºC e os científicos prevén que a temperatura media da Terra subirá entre 1,4 e 5,8 ºC entre 1990 e 2100.
-Acidificación
Asociada tamén ao uso de combustibles fósiles, débese á emisión de dióxido de xofre e óxidos de nitróxeno polas centrais térmicas e polos escapes dos vehículos a motor. Estes produtos interactúan coa luz do Sol, a humidade e os oxidantes producindo acedo sulfúrico e nítrico, que son transportados pola circulación atmosférica e caen a terra, arrastrados pola choiva e a neve na chamada choiva aceda, ou en forma de depósitos secos, partículas e gases atmosféricos.
A choiva aceda é un importante problema global. A acidez dalgunhas precipitacións no norte de Estados Unidos e Europa é equivalente á do vinagre. A choiva aceda corroe os metais, desgasta os edificios e monumentos de pedra, dana e mata a vexetación e acidifica lagos, correntes de auga e chans...
-Destrución do ozono
Se non existise esa capa gasosa, que se atopa a un 40 km de altitude sobre o nivel do mar, a vida sería imposible sobre o noso planeta. A capa de ozono está a ser afectada polo uso crecente de clorofluorocarbonos (CFC, compostos de flúor), que se empregan en refrixeración, aire acondicionado, disolventes de limpeza, materiais de empaquetado e aerosois. O cloro, un produto químico secundario dos CFC ataca ao ozono, que está formado por tres átomos de osíxeno, arrebatándolle un deles para formar monóxido de cloro.
-Hidrocarburos clorados
O uso extensivo de pesticidas sintéticos derivados dos hidrocarburos clorados no control de pragas tivo efectos colaterais desastrosos para o medio ambiente. Estas pesticidas organoclorados son moi persistentes e resistentes á degradación biolóxica. Moi pouco solubles en auga, adhírense aos tecidos das plantas e acumúlanse nos chans, o substrato do fondo das correntes de auga e os estanques, e a atmosfera. Unha vez volatilizados, as pesticidas distribúense por todo o mundo, contaminando áreas silvestres a gran distancia das rexións agrícolas, e mesmo nas zonas ártica e antártica.
-Perda de terras virxes
A insaciable demanda de enerxía impuxo a necesidade de explotar o gas e o petróleo das rexións árticas, pondo en perigo o delicado equilibrio ecolóxico dos ecosistemas de tundra e a súa vida silvestre. A pluvisilva e os bosques tropicais, sobre todo no Sueste asiático e na Amazonia, están a ser destruídos a un ritmo alarmante para obter madeira, despexar chan para pastos e cultivos, para plantacións de piñeiros e para asentamentos humanos. En 1993, os datos obtidos vía satélite permitiron determinar un ritmo de destrución de case 15.000 km2 ao ano, só na conca amazónica. Esta deforestación tropical podería levar á extinción de até 750.000 especies, o que representaría a perda de toda unha multiplicidad de produtos: alimentos, fibras, fármacos, tinguiduras, gomas e resinas.
-Erosión do chan
A erosión do chan está a acelerarse en todos os continentes e está a degradar uns 2.000 millóns de hectáreas de terra de cultivo e de pastoreo, o que representa unha seria ameaza para o abastecemento global de víveres. Cada ano a erosión dos chans e outras formas de degradación das terras provocan unha perda de entre 5 e 7 millóns de hectáreas de terras cultivables. No Terceiro Mundo, a crecente necesidade de alimentos e leña tiveron como resultado a deforestación e cultivo de ladeiras con moita pendente, o que produciu unha severa erosión das mesmas.
-Demanda de auga e aire
Os problemas de erosión descritos máis arriba están a agravar o crecente problema mundial do abastecemento de auga. A maioría dos problemas neste campo danse nas rexións semiáridas e costeiras do mundo. As poboacións humanas en expansión requiren sistemas de irrigación e auga para a industria; isto está a esgotar até tal punto os acuíferos subterráneos que empeza a penetrar neles auga salgada ao longo das áreas costeiras en Estados Unidos, Israel, Siria, os estados árabes do golfo Pérsico e algunhas áreas dos países que bordean o mar Mediterráneo (España, Italia e Grecia principalmente). Algunhas das maiores cidades do mundo están a esgotar as súas subministracións de auga e en metrópoles como Nova Deli ou México D.F. está a bombearse auga de lugares cada vez máis afastados.
O uso extensivo de pesticidas sintéticos derivados dos hidrocarburos clorados no control de pragas tivo efectos colaterais desastrosos para o medio ambiente. Estas pesticidas organoclorados son moi persistentes e resistentes á degradación biolóxica. Moi pouco solubles en auga, adhírense aos tecidos das plantas e acumúlanse nos chans, o substrato do fondo das correntes de auga e os estanques, e a atmosfera. Unha vez volatilizados, as pesticidas distribúense por todo o mundo, contaminando áreas silvestres a gran distancia das rexións agrícolas, e mesmo nas zonas ártica e antártica.
-Perda de terras virxes
A insaciable demanda de enerxía impuxo a necesidade de explotar o gas e o petróleo das rexións árticas, pondo en perigo o delicado equilibrio ecolóxico dos ecosistemas de tundra e a súa vida silvestre. A pluvisilva e os bosques tropicais, sobre todo no Sueste asiático e na Amazonia, están a ser destruídos a un ritmo alarmante para obter madeira, despexar chan para pastos e cultivos, para plantacións de piñeiros e para asentamentos humanos. En 1993, os datos obtidos vía satélite permitiron determinar un ritmo de destrución de case 15.000 km2 ao ano, só na conca amazónica. Esta deforestación tropical podería levar á extinción de até 750.000 especies, o que representaría a perda de toda unha multiplicidad de produtos: alimentos, fibras, fármacos, tinguiduras, gomas e resinas.
-Erosión do chan
A erosión do chan está a acelerarse en todos os continentes e está a degradar uns 2.000 millóns de hectáreas de terra de cultivo e de pastoreo, o que representa unha seria ameaza para o abastecemento global de víveres. Cada ano a erosión dos chans e outras formas de degradación das terras provocan unha perda de entre 5 e 7 millóns de hectáreas de terras cultivables. No Terceiro Mundo, a crecente necesidade de alimentos e leña tiveron como resultado a deforestación e cultivo de ladeiras con moita pendente, o que produciu unha severa erosión das mesmas.
-Demanda de auga e aire
Os problemas de erosión descritos máis arriba están a agravar o crecente problema mundial do abastecemento de auga. A maioría dos problemas neste campo danse nas rexións semiáridas e costeiras do mundo. As poboacións humanas en expansión requiren sistemas de irrigación e auga para a industria; isto está a esgotar até tal punto os acuíferos subterráneos que empeza a penetrar neles auga salgada ao longo das áreas costeiras en Estados Unidos, Israel, Siria, os estados árabes do golfo Pérsico e algunhas áreas dos países que bordean o mar Mediterráneo (España, Italia e Grecia principalmente). Algunhas das maiores cidades do mundo están a esgotar as súas subministracións de auga e en metrópoles como Nova Deli ou México D.F. está a bombearse auga de lugares cada vez máis afastados.
*Conclusión:
Debemos coidar e conservar o Medio Ambiente para ben de nós mesmos e de todos os seres vivos que habitan o noso planeta. Causas como a destrución da capa de ozono, a contaminación da auga, o dióxido de carbono, acidificación, erosión do chan, hidrocarburos clorados e outras causas de contaminación como o derramamento de petróleo están a destruír o noso planeta, pero a "causa que produce as demais causas" somos nós mesmos..., hai persoas que non lles importa tirar unha lata na rúa ou un papel, ou calquera outra cousa, sabendo que cada vez máis están a contaminar o ambiente, o correcto sería colocar o lixo ou os residuos na papeleira ou levalo ao vertedoiro máis próximo que se atope na rúa, con respecto á contaminación do aire os condutores debería buscar a forma de que o seu vehículo non orixine tanto dióxido de carbono, que é totalmente malo así como tamén os ácidos usados para as plantas, tamén os insecticidas e demais sprays químicos, para a capa de ozono que é moi importante para nós porque nos protexe dos raios ultravioletas do sol.
Entradas
